خوب است که انسان اسم خود را در هرکارخیری بنویسد و خود را شریک گرداند،زیرا فردای قیامت معلوم نیست کدام قبول و کدام رد می شود.
انسان چقدر به مرگ نزدیک است و در عین حال ،چقدر آن را دور می پندارد و از آن غافل است.
خوشا به سعادت کسی که با حال خوب از دنیا برود و در آخرت ،خوب مورد استقبال قرار گیرد.
تمام نقص بشر،در اثر پیروی نفس و دوری تعالیم و متابعت انبیا است.
آیا می شود همان گونه که به هنگام گرسنگی و تشنگی،به آب و نان احساس احتیاج می کنیم بلکه بیشتر از آن،برای رفع گرفتاریهای اهل ایمان احساس احتیاج به دعا برای آنان کنیم.
فقرا در کمبودها و فقرو نداری،باید صبروشکیبایی داشته باشند و بدانند که آنها هم از نعمت های دیگری برخورد دارند که اغنیا برخوردار نیستند.و ثروتمندان ،بلاها و ابتلائات و گرفتاریهایی دارند که مستضعفان و محرومان ندارند.
وای برما اگر در خصوص خوردنیها و نوشیدنیها از حرام اجتناب نکنیم.زیرا همین غذاهاست که منشا علم و ایمان و یا کفر ما می شود.